-
1 burza
сущ.• буря• гроза• метель• приступ• ураган• шторм• штурм* * *burz|a♀ буря; гроза (z piorunami);zbiera się na \burzaę собирается гроза; \burza piaskowa песчаная буря; \burza morska (na morzu) шторм; \burza magnetyczna магнитная буря; \burza protestów перен. буря протестов; ● \burza w szklance wody буря в стакане воды
* * *жбу́ря; гроза́ ( z piorunami)zbiera się na burzę — собира́ется гроза́
burza piaskowa — песча́ная бу́ря
burza magnetyczna — магни́тная бу́ря
burza protestów — перен. бу́ря проте́стов
-
2 burza
f meteor. гроза burza magnetyczna магнитная буряKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > burza
См. также в других словарях:
burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… … Słownik języka polskiego
magnetyczny — «odnoszący się do magnesu, magnetyzmu, mający właściwości magnesu» ∆ Bieguny magnetyczne «punkty wewnątrz ciała wytwarzającego pole magnetyczne stanowiące pozorne źródła tego pola» ∆ Bieguny magnetyczne Ziemi «punkty na powierzchni Ziemi… … Słownik języka polskiego
